ประสบการณ์ที่เล่าขานถึงหลวงปู่
ผู้เขียนได้เคยฟังคำเล่าขานกันหลายครั้ง กล่าวอ้างว่าผู้เล่าเรื่องนี้เป็นศิษยานุศิษย์ จากจังหวัดนครสวรรค์บ้านอยู่แถว ๆ อำเภอหยุหคีรีบรรพตนิสัยหรือแถว ๆ อำเภอไพศาลี จำไม่แม่น เล่าให้ฟังว่าในพรรษาปีหนึ่งประมาณปี ๒๕๐๒ หรือ ๒๕๐๓ นี่แหละในฤดูช่วงดำนา คงราว ๆ เดือน กรกฎาคม ถึงสิงหาคม เขาได้ไปไถนาที่ริมชายป่าใกล้กับเชิงเขาลูกหนึ่งเป็นปกติวิสัย กิจวัตรประ จำวันของเขา ซึ่งการปักดำใกล้จะเสร็จแล้ว บังเอิญในเช้าวันนั้น ฝนตกพรำตั้งแต่เช้ามืดจนสายฝนก็ตกกระหน่ำแบบไม่ลืมหูลืมตา แกไถนาจนเหนื่อยอ่อน ทนความหนาวเปียกไม่ได้ ด้วยความหิวเพราะสายแล้วทางบ้านก็ยังไม่นำข้าวส่งเพราะคงจะรอให้ฝนซาก่อน จึงจะนำข้าวมาส่งให้จึงหยุดความแล้วปลดแอกปลดไถ ปล่อยความให้ไปเล็มหญ้าข้างๆจอมปลวกกลางนาที่กำลังไถและแล้วแกก็ขึ้นไปบนจอมปลวกที่เป็นเนินดินขนาดใหญ่กลางนา หวังจะได้หลบฝนที่กำลังเทกระหน่ำลงมาในขณะที่ วิ่งหลบฝนอยู่ หูก็ได้ยินเสียงไอ ได้ยิน ๒ – ๓ ครั้งติดต่อกัน ก็เงี่ยหูฟัง จึงเหลือบเห็นร่มกระโจมกลดซึ่งอยู่ห่างไกลที่ไถนา ประมาณ ๑๕ เมตร ก็ตรงไปได้พบกับพระธุดงค์ในร่มกรดนั้นกำลังนั่งทำสมาธิอยู่ จึงล้มกราบ๓หนแล้วก็กล่าวคำทักทาย ปราศรัยไต่ถามความว่าพระธุดงค์ได้มาปักลดเป็นเวลา ๑ เดือนกว่า ๆ แล้ว และท่านก็เล่าให้ฟังว่า ได้เห็นผู้เล่าไถนา ดำนาทุกวันเหมือนกัน ก็ไถรอบ ๆจอมปลวกที่ปักกลด นั้นแหละจอมปลวกใหญ่ที่อยู่กลางเนินนา ชายป่าเนินเขานั้น ความจริงเป็นจอมปลวกมีป่าโปร่ง สามารถมองเห็นได้ทั่ว ๆ ไป น่าจะได้รู้ได้เห็นเพราะไถนา ดำนาเป็นเวลาแรมเดือนแล้ว ทำไมจึงไม่เห็นกลดที่ปักอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องแปลก ในใจก็รู้สึกตื่นเต้นที่พระธุดงค์บอกว่ามาปักกลดเป็นเดือนแล้วเมื่อพูดคุยกันแล้วก็มีความเลื่อมใส ศรัทธาจึงขอฝากตัวเป็นศิษย์ และได้นำเรื่องนี้ไปเล่าให้ลูกเมีย และชาวบ้านฟัง ชาวบ้านก็มีความปิติยินดี พามากันกราบไหว้ สนทนา และนำอาหารถวายเป็นประจำ ตลอดพรรษา และฝากตัวเป็นลูกศิษย์ พระธุดงค์นั้นก็คือ หลวงปู่เจียม อติสโย นั่นเอง
การที่พระธุดงค์มาปักกลดทำสมาธิ ปฏิบัติธรรมนั้น ถ้าเป็นปกติก็มองเห็นแน่ ๆ เพราะมาปักกลดอยู่แรมเดือนแล้วน่าจะเห็นแต่ที่ไม่ได้เห็นเพราะท่านต้องการความวิเวกไม่ต้องการให้ผู้คนไปยุ่งเกี่ยวด้วย จึงต้องอยู่ในมิติหนึ่ง แต่การที่แสดงตัวให้เห็นนั้นเข้าใจว่า เพราะสงสารชาวนาที่กำลังเหนื่อย หิวข้าวและเปียกฝนอยู่และมีความต้องการให้หลบฝนอยู่ที่กลดด้วย ทำให้ได้เห็นและพบปะพูดคุยกัน
ที่ได้นำมาบอกกล่าวเล่าขานไว้นี้ เป็นตัวอย่างหนึ่งในอีกหลาย ๆ ตัวอย่างพวกเราซึ่งเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ด้วยกัน ก็จะไม่รู้เรื่องอะไรเลย ถ้าพวกเราไม่ได้นำเรื่องนี้มาเล่าสู่กันฟัง พวกเราจะเห็นว่า ในการทำบุญต่ออายุหลวงปู่ใสแต่ละปีจะมีศิษยานุศิษย์จากจังหวัดต่าง ๆ ทั่วภูมิภาคเดินเข้าร่วมทำบุญ และเล่าขานเรื่องที่ได้ยินได้ฟังนี่แหละ บางครั้งก็เล่าถึงความสำเร็จในธุรกิจหน้าที่การงานการค้าขายประกอบการบางครั้งเล่าถึงการคลาดแคล้วจากภัยอันตรายจากการสู้รบกับศัตรูแคล้วคลาดจากการใช้รถใช้ถนน อันเป็นผลสืบเนื่องจากพลังใจที่ได้รับวัตถุมงคลจากหลวงปู่ ด้วยจิตใจที่ที่เราเคารพรัก เลื่อมใสศรัทธาในจริยาวัตรของหลวงปู่ที่ท่านเคร่งครัดในจริยาวัตร มีสมาธิแก่กล้าอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ด้วยจิตใจที่มีความเชื่อมั่นจึงเป็นแรงบันดาลใจให้พลังจิตเป็นไปตามที่เราปรารถนาอันเป็นความต้องการที่ดีที่งามที่หลวงปู่ต้องการมอบให้ทุกคนด้วยท่านมีจิตในเมตตาสงสารให้พวกเรามีความสุขกาย สุขใจ หลุดพ้นจากทุกข์ภัยอันตราย หรือ ปลดปล่อยให้เบาบาง จากหนักเป็นเบา ตายเป็นรอดได้