ที่มาของวัตถุมงคล
การลงประวัติ “ วัตถุมงคล ” ครั้งนี้ เป็นการลงเพื่อรวบรวมวัตถุมงคลที่หลวงปู่สร้างและอนุญาตให้สร้าง แต่ยังไม่สามารถรวบรวมได้ครบสมบูรณ์เพราะเหตุว่าหลวงปู่สร้างแล้วมอบให้แก่ศิษยานุศิษย์ และพุทธศาสนิกชนที่มาทำบุญ และมาขอพรขอบารมีจากหลวงปู่ จึงไม่สามารถรวบรวมได้ครบสมบูรณ์ แต่จำเป็นต้องหาข้อมูลและรวบรวมปรับปรุงต่อไป
อนึ่ง ในการรวบรวมวัตถุมลคลของหลวงปู่มาลงในครั้งนี้ โดยความจริงแล้ว หลวงปู่ไม่อยากให้นำมาลงเพราะเหตุว่า หลวงปู่ไม่ต้องการอุตริอวดอ้างสรรพคุณของวัตถุมงคลของหลวงปู่ ซึ่งหลวงปู่มักจะพูดให้ฟังอยู่เสมอว่า “ วัตถุมงคลเป็นแค่วัตถุ หากผู้นำไปไม่เคารพบูชา ไม่ปฏิบัติชอบแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ” ผู้เขียนเลยสอบถามหลวงปู่ว่า “ หลวงปู่ครับ วัตถุมงคลของหลวงปู่ รุ่นไหนดีที่สุด ” หลวงปู่ยิ้มแล้วพูดเป็นนัย ๆ ว่า “ ก็ดีทุกรุ่นนั่นแหละ ขึ้นอยู่กับผู้ปฏิบัติ ” แล้วพูดต่อไปว่า “ มีแต่ผู้ประสบพบ พุทธคุณบารมีมาพูดบอกหลวงปู่ว่าแคล้วคลาดอย่างนั้นอย่างนี้ จะเชื่อหรือไม่ก็ไม่ว่า ก็แล้วแต่คน ”
กิจวัตรประจำวันของหลวงปู่
หลวงปู่มีกิจวัตรปฏิบัติอย่างไรในแต่ละวัน หลวงปู่ตอบว่า “ หลวงปู่จะเข้าจำวัดในเวลาประมาณ ๑๗.๐๐ น. และจะตื่นเวลา ๒๒.๐๐ น. หากอากาศร้อนหลวงปู่จะสรงน้ำแล้วครองผ้าจีวรสวดมนต์ภาวนาอยู่ในห้องและหลวงปู่จะพักผ่อนจนถึงเวลาประมาณ ๐๒.๐๐ น. เมื่อตื่นแล้วเดินจงกรม หลังจากนั้นจะเข้าไปที่ห้อง วัตถุมงคล สวดมนต์ปลุกวัตถุมงคล และเข้าไปที่ห้องน้ำมนต์ทำการสวดมนต์ ทำน้ำมนต์ จนถึงเวลาประมาณ ๐๔.๐๐ – ๐๕.๐๐ น. จะรอรับญาติโยมที่มาขอพรพึ่งบารมี โดยมาทำพิธีสะเดาะเคราะห์ จนถึงเวลา ๐๗.๐๐ น. จะฉันภัตตาหารเช้า แล้วรับญาติโยมที่มาขอพรพึ่งบารมี จนถึงเวลา ๑๑.๐๐ น. หลวงปู่จะฉันภัตตาหารเพลต่อจากนั้นหลวงปู่จะพักผ่อนจนถึงเวลา ๑๔.๐๐ น. หลวงปู่จะออกมารับญาติโยมต่อ หากไม่มีญาติโยมมารับ หลวงปู่จะเดินรอบ ๆ วัด ดูความเป็นระเบียบเรียบร้อย และจะดูการทำงานของญาติโยมที่ช่วยพัฒนาวัดจนถึงเวลาประมาณ ๑๖.๐๐ น. หลวงปู่จะเรียกโยมอุปัฏฐากมารับปัจจัย ไปดูแลญาติโยมหากมีสิ่งของเหลือ จากที่ญาติโยมนำมาถวาย หลวงปู่จะแจกจ่ายให้ไปจนหมดต่อจากนั้น หลวงปู่จะเตรียมเข้าจำวัด พักผ่อนต่อไป ซึ่งกิจวัตรประจำวันเช่นนี้ หลวงปู่กระทำมาโดยตลอด ”
หลวงปู่สอนไว้
หลวงปู่เคยเล่าให้ฟังว่า การเคารพบูชาวัตถุมงคลใดใด อยู่ที่จิตใจความเชื่อถือ ศรัทธา เลื่อมใสด้วยจิตที่บริสุทธิ์จึงจะเป็นผล หรือเป็นคุณแก่ผู้มีวัตถุมงคลจะช่วยส่งเสริมคนที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ หากผู้มีวัตถุมงคล แม้จะได้ชื่อว่าศักดิ์สิทธิ์แค่ไหนก็ตาม ถ้าไม่เคารพนับถือ ไม่เชื่อศรัทธาไม่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
ความเชื่อมั่นศรัทธาอย่างจริงใจทำให้สำเร็จ
การแสดงความเคารพนับถือ เชื่อมั่นศรัทธา เลื่อมใส หรือปฏิบัติดีชอบในวัตถุมงคลนั้น ๆ ท่านบอกว่าให้นึกภาวนาในใจตลอดเวลาที่เรามีวัตถุนั้นเสมือนหนึ่งมีท่านอยู่กับเราตลอดเวลา ท่านจึงจะคุ้มครองเรา และเราก็คิดว่าถ้าเราทำมิดีมิชอบพระก็จะไม่คุ้มครองเรา เมื่อเราตรึกตรองให้ดี ในการทำดี พูดดี ก็หมายถึงการมี สติสัมปชัญญะ คือ มีสมาธิ ความสงบ ความนิ่ง จิตใจไม่วอกแวก ไม่วิตกกังวลไม่ทุกข์ร้อน เราก็จะมีแต่ความสงบเย็น ความสงบเย็นนี้แหละคือความสุขที่แท้จริงดัง พุทธสุภาษิตที่ว่า “ นตฺถิ สนฺติ ปรมํ สุขํ ” ความสุขอื่นกว่าความสุขไม่มี
ความเป็นอยู่ของหลวงปู่
หลวงปู่เจียม อติสโย ท่านมีความเป็นอยู่อย่างสมถะ เรียบง่าย มีจริยาวัตรที่งดงามด้วยท่านเคร่งครัด ปฏิบัติชอบในธรรมวินัย ตามแนวทางของพระพุทธศาสนาอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ท่านจะบำเพ็ญสมาธิ เจริญภาวนา มีญาณที่แก่กล้า เป็นเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียง เลื่องลือทั่วดินแดนอีสานใต้ ท่านจะมีลูกศิษย์ทุกระดับชั้นตั้งแต่ชาวบ้านธรรม ทหารหาญ พ่อค้า ข้าราชการ เจ้านายระดับสูง เมื่อได้เข้ามากราบไหว้บูชาหลวงปู่แล้วก็จะเป็นสิริมงคลแก่ตัวเอง หลวงปู่ก็จะมีวัตถุมงคลให้เป็นการส่งเสริมมงคลให้สูงยิ่งขึ้น เป็นมหานิยมบ้าง โชคลาภบ้าง แคล้วคลาดบ้างหรือสะเดาะเคราะห์ ตัดเคราะห์ให้เบาลงไปบ้าง
ในเรื่องวัตถุมงคลนี้ ผู้เขียนเคยสอบถามหลวงปู่ว่า คิดอย่างไรในเรื่องการสร้างวัตถุมงคล หลวงปู่ตอบว่า แต่เดิมหลวงปู่ไปธุดงค์แถบจังหวัดจันทบุรี จังหวัดฉะเชิงเทรา และจังหวัดสมุทรปราการ หลวงปู่ได้ไปพบกับเกจิอาจารย์ เช่น หลวงพ่อคง ที่อำเภอขลุง หลวงพ่อต่วน ที่อำเภอทับไทร หลวงพ่อจาด ที่อำเภอบางกระจับและหลวงพ่อเหลือที่วัดสาวชะโงก ซึ่งเกจิอาจารย์ท่านดังกล่าวได้สร้างตะกรุดให้ญาติโยมไว้บูชา ต่อมาหลวงปู่ไปธุดงค์แถบจังหวัดอุบลราชธานีจะมีญาติโยมมากราบหลวงปู่และขอวัตถุมงคลหลวงปู่ จึงจารแผ่นทองแดงถักด้ายขาวล้อมรอบตะกรุดมอบให้แก่ญาติโยมที่มาทำบุญ ต่อมาผู้นำสายร่มมาถวายแก่หลวงปู่ หลวงปู่จึงปรับเปลี่ยนมาร้อยด้วยสายร่มแทน ตราบเท่าทุกวันนี้
การสร้างตะกรุดหลวงปู่มีวัตถุประสงค์เพื่อมอบให้แก่ทหาร ที่มาปฏิบัติหน้าที่แถบชายแดน จังหวัดสุรินทร์ จังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดบุรีรัมย์ จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเป็นการสร้างขวัญและกำลังใจให้แก่ทหารหาญ มีผู้กล่าวถึงพระบารมีวัตถุมงคล ของหลวงปู่ต่าง ๆ นานา ซึ่งผู้เขียนไม่ขอนำมากล่าว ณ ที่นี้
ส่วนรูปเหมือนและพระผงนั้น หลวงปู่ได้บอกว่าครั้งเมื่อหลวงปู่เดินธุดงค์ไปที่จังหวัดนครสวรรค์ไปพบกับหลวงพ่อจอย วัดเขาขาด อำเภอลาดยาว จังหวัดนครสวรรค์ ได้สนทนาเรื่องการสร้างรูปเหมือน ให้ญาติโยมไว้บูชา หลวงปู่เห็นรูปแบบการสร้างจึงนำมาสร้าง เพื่อให้ญาติโยมไว้บูชา ซึ่งหลวงปู่ได้สร้างตั้งแต่ปี ๒๕๑๘ เป็นต้นมา ศิษยานุศิษย์ที่มีไว้บูชา ได้กล่าวถึงบารมีของวัตถุมงคลโดยเฉพาะ สมเด็จวัดอินทราสุการาม และเหรียญรุ่น ๑ ว่ามี บารมีคุ่มครองมากมาย ในฐานะที่ท่านทั้งหลายเป็นพุทธศาสนิกชน และเป็นศิษย์ของหลวงปู่เจียม อติสโย “ พระครูอุดมวรเวท ” ในโอกาสอันเป็นมงคลที่หลวงปู่มีอายุครบ ๘๙ ปี ในปี ๒๕๔๒ นี้ จึงขออนุโมทนาสาธุ ในบุญบารมีของหลวงปู่ที่ได้สั่งสมตลอดมาจึงเป็นปัจจัยหนุนนำให้หลวงปู่มีพละกำลังสร้างบารมีแผ่ไพศาลตลอดไป